Indiaweb

“Vroeg verlaten we Kumily om voor het vallen van de avond onze volgende bestemming te bereiken, Munnar. Het stadje is een van de belangrijkste centra van de thee-industrie van Kerala. Omdat we nog steeds geen theeplantages gezien hebben terwijl we toch al bijna twee maanden onderweg zijn, maar ook omdat Munnar gelegen is tegen de hoogste berg van Zuid India, zetten we vandaag koers richting het ruim 1600 meter hoog gelegen stadje. Een bus, zo afgetrappeld dat we er van opkijken dat het nog rijdt, zal ons er in zo’n vier a vijf uur naartoe brengen, de honderd kilometer door bergen en dalen overbruggend.

Hoewel het begin van de rit nogal saai en eentonig is, zijn we maar wat blij dat we gekozen hebben naar Munnar af te reizen. Het boslandschap begint langzamerhand te veranderen in berglandschap en we komen ogen te kort. Overal waar je kijkt zijn theeplantages die zowel berg als dal bedekken. Het landschap is net een grote groene lappendeken van theevelden.

Omdat we zo hoog in de bergen zitten waaien overal flarden wolken tussen het groene gebergte rond en lijkt het werkelijk alsof we in de hemel zitten, met die wolkenmassa onder ons. Dit uitzicht van de dan weer stijgende, dan weer dalende bus over kleine steile bergweggetjes doet ons vergeten dat we zo’n lange tijd moeten reizen. Het maakt ons zelfs ongevoelig voor de houten kont die van de dunne smalle busbankjes krijgen, voor de propvolle bus en de overkill aan bagage voor onze neus (twee andere backpackers hebben echt onvoorstelbaar veel in hun grote, zware en logge rugzakken gestopt en deze voor onze neus gedropt), en voor de kindertjes die uit plaatsgebrek op Mijke’s schoot geparkeerd worden (met toestemming, dat wel; kan die kleintjes toch niet de hele weg laten staan!).

De reis door dit paradijsje eindigt helaas een beetje abrupt wanneer we eindelijk Munnar zelf inrijden. Van de schoonheid van de omgeving van Munnar rijden we het vieze, lelijke stadje zelf in. Wat een tegenstrijdigheden: van de rust naar de chaos, van de schoonheid naar de viezigheid en lelijkheid, het valt ons werkelijk vies tegen in dit Munnar te arriveren. Maar we laten ons niet meteen uit het veld slaan, we besluiten gewoon een hotel weg van het stadscentrum te nemen en vooral de omgeving in plaats van het stadje zelf te bezoeken. Het vinden van een slaapplek valt ook hier niet mee. De stad stikt werkelijk van de hotels maar ze zijn allemaal even krakkemikkig (en dat is het probleem nog niet) en belachelijk duur (boven ons budget!). We willen best een keer diep in de buidel tasten maar dan willen we wel waar voor ons geld (toch minstens een douche, ook al is het water in India altijd en eeuwig koud!). We treffen een schikking: ok, dan maar 1 nachtje duur (meer dan drie keer zoveel als we ‘normaal’ betalen) maar dan wel mooi, namelijk tussen de theevelden! Morgen zullen we verhuizen naar goedkopere bedden, als we die kunnen vinden.”

Het gehele reisverslag is te vinden op de website van Frank en Mijke.
Auteurs: Frank en Mijke
Website: wegnaarhetoosten.nl