Treinreizen Door India
Mijn eerste treinreis in India was in 2005, van New Delhi naar Varanasi; een reis die meer dan 20 uur duurde en me een eerste indruk gaf van India. Vele treinreizen hebben gevolgd variërend van enkele uurtjes tot een drie dagen durende zit van Guhuwati in Noord-Oost India naar Mysore in Karnataka, Zuid-India.
Reizen met de trein door India is een bijzondere ervaring; het prachtige uitzicht vanachter de betraliede ramen staat in schril contrast met de schrijnende armoede die naast het spoor te vinden is. Huizen gemaakt van plastic en ander verkrijgbaar afvalmateriaal, de geur van gebrek aan sanitatie en hygiëne en ontelbare bedelaars openen een blik op een ander India.
De economische groei van India wordt vaak benadrukt maar een fundamentele vraag is ‘welk India is groeiend?’. Zonder twijfel is huidig India een aantrekkelijk investeringsklimaat waarin grondstoffen en arbeidskracht gemakkelijk en goedkoop aanwezig zijn. Ook het gebrek aan stricte milieu wetgeving is een pluspunt voor multinationals en andere industrieën. Echter, deze economische groei is niet merkbaar voor iedere Indiër; staten als Maharastra en Gujarat kennen de hoogste economische groei terwijl provincies als Bihar, Orrissa en het gehele Noord-Oosten van India nauwelijk iets merken van de 8% jaarlijkse economische groei. Daarnaast ondergaan sectoren als de IT en het bankwezen een ongekende groei terwijl bijvoorbeeld agricultuur nauwelijks positieve impulsen ontvangt. En het is juist de landbouw waarin het grootste deel van de Indiërs werkzaam zijn. Feit is dat een groot deel van de bevolking nog steeds in schrijnende armoede leeft en elke dag opnieuw moet vechten om de primaire behoeften te kunnen waarborgen.
Een treinreis door India biedt de mogelijkheid om vanachter een ‘veilig’ betralied raam een klein inzicht te krijgen in de ongekende economische verschillen in het huidige India.
Auteur: Jelle Wouters
Website: foundationcfa.com
