Indiaweb

Met naar schatting 1,129 miljard inwoners (2007) heeft India het op een na hoogste bevolkingsaantal ter wereld (16,8 procent van de wereldbevolking). In de periode 1991-2001 bedroeg de bevolkingsgroei gemiddeld 1,95 procent per jaar. Met een dichtheid van 324 inwoners per km² (2001) is het land ook een van de dichtstbevolkte landen ter wereld. Grote delen van het land zijn overbevolkt.
Economische ontwikkeling is een constante race tegen de bevolkingsgroei. Het in de hand houden van de bevolkingsomvang is voor de Indiase overheid dan ook een brandend vraagstuk. De bevolkingsdichtheid varieert sterk van gebied tot gebied. De grootste dichtheid vindt men in de rijstteeltgebieden in de vlakte van de Beneden-Ganges en de rivierdelta in West-Bengalen, maar ook in delen van Assam, in delen van de oostelijke rivierdelta’s, rond Chennai (Madras), in Kerala en in de kustvlakten die zich uitstrekken van Mumbai (Bombay) tot in Gujarat.
Uit cijfers van de laatste volkstelling (2001) blijkt dat de verschillen tussen de deelstaten nog toenemen. Het zuiden scoort wat betreft geboortebeperking aanzienlijk beter dan het noorden (Kerala met een gemiddelde groei van 0,9 procent over de laatste tien jaar tegenover Bihar met een toename in dezelfde periode tot 2,43 procent per jaar). India kent een mannenoverschot: 51,7 procent van de bevolking is man, 48,3 procent vrouw. Verreweg het grootste aantal Indiërs woont nog op het platteland (72,2 procent). In 2001 maakte de beroepsbevolking 39,3 procent van de totale bevolking uit. De gemiddelde levensverwachting in 2007 bedraagt voor mannen 66 jaar, voor vrouwen 71 jaar (in 1951 was dat voor beiden nog 32 jaar!).

Bevolkingsopbouw 2001 (in procent van totaal):

Bron: EIU

Voornaamste steden en aantal inwoners 2001 (in miljoen):

Bron: Census 2001

De bevolking is buitengewoon gevarieerd, niet zozeer wat betreft etnische afkomst, als wel naar taal of dialect. Deze omstandigheid vormt in belangrijke mate de basis voor de verdeling van het land in deelstaten en ‘union territories’.
De talen in het noorden van India behoren voornamelijk tot het Indo-Arisch, waarvan het Hindi de belangrijkste is (42,2 procent van de totale bevolking spreekt het). Dit wordt voornamelijk gesproken in de deelstaten Rajasthan, Haryana, Punjab, Himachal Pradesh, Uttar Pradesh, Bihar en Madhya Pradesh.
In Zuid-India behoren de verschillende talen tot een geheel andere groep: het Dravidisch. Ze worden voornamelijk gesproken in de deelstaten Tamil Nadu (Tamil), Kerala (Malayalam), Andhra Pradesh (Telugu) en Karnataka (Kannada).
Daarnaast wordt door een aantal stammen in de landelijke gebieden een veelheid van talen gesproken, zoals het Tibetaans (voornamelijk in het Himalayagebied). Het Engels is de belangrijkste taal voor gebruik in nationaal, politiek en commercieel kader.
In totaal worden in India ongeveer 850 talen gesproken. Er zijn negentien nationale of officiële talen.

Een bijzonder fenomeen binnen de Indiase maatschappij is de verdeling van de bevolking in zogenaamde kasten. Men wordt door geboorte als het ware ‘veroordeeld’ tot een bepaalde kaste. Status en beroep worden hierdoor feitelijk bepaald. In de grote steden is de invloed van het kastenstelsel veel minder geworden, maar in sommige delen van India kan het nog steeds een grote rol spelen.
De meest voorkomende godsdiensten zijn: hindoeïsme (83 procent), islam (11 procent), christendom (2,3 procent), sikhisme (1,9 procent), boeddhisme (0,8 procent) en jainisme (0,4 procent). Er bestaat dikwijls een verband tussen politieke fricties en spanningen tussen religieuze groeperingen, vooral tussen hindoes en moslims in het noorden (waarbij niet altijd even duidelijk is wat oorzaak is, wat gevolg). Een eigenaardigheid van de Indiase samenleving is verder nog dat veel waarde wordt toegekend aan astrologische berekeningen. Ook bij zakelijke en politieke beslissingen kan dit een rol spelen.

Gerelateerd

Kastenstelsel india

Deelstaten van India